بدونیم ضرر نداره!
هیچ ضرری نداره که بدونیم زبان ملی سرزمین کنونی ایران فارسیه. چرا گفتیم «کنونی»؟ چون همان‌طور که احتمالا می‌دونید، در قدیم ایران کشور بزرگ‌تری بوده و فارسی زبان اداری و رسمی اون محسوب می‌شده. مثلا قسمت‌های زیادی از پاکستان، عراق و ترکیه.
اما زبان فارسی چطور زبانیه؟ فارسی یا همان‌طور که بعضی اصرار دارند «پارسی»، زبانیه از خانوادهٔ زبان‌های هندواروپایی. مگر زبان هم خانواده داره؟ بله که داره. زبان‌شناسان زبان‌های مختلف را با توجه به ویژگی‌ها، توانایی‌ها و ریشهٔ آن‌ها در گروه‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌کنند. به هرکدام از این گروه‌ها هم خانوادهٔ زبانی گفته می‌شه. خب، زبان فارسی هم از اعضای محترم و پرفرزندِ فامیل زبان‌های هندواروپاییه.
باز هم ضرر نداره بدونیم که این زبان‌های هندواروپایی زبان‌هایی هستند که مردم، بین هند تا اروپا، به اون‌ها صحبت می‌کنند. پس مثلا زبان ترکی هم جزو این خانواده است؟ نه! بین هند تا اروپا زبان‌های مختلفی هست و آدم‌های زیادی هم به این زبان‌ها صحبت می‌کنند، ولی جزو زبان‌های خانوادۀ هندواروپایی نیستند.
چه پیچیده! چرا ترکی یا عربی خانواده‌شون فرق داره؟ چون اگر دقت کنید دستور زبان، ریشهٔ واژه‌ها، نحوهٔ ساخت جمله‌ها و حتی اصوات این زبان‌ها با فارسی فرق داره.
پس چه زبان‌هایی با فارسی هم‌خانواده هستند؟ از زبان هندی گرفته تا زبان انگلیسی و فرانسوی! واقعا؟ بله!
زبان فارسی از نظر دستور زبان و ساخت واژه‌ها با زبان‌های اروپایی و زبان هندی نسبت فامیلی داره. حالا بعضی از این فامیل‌ها نزدیک هستند و بعضی فامیل‌ها دور! خود زبان فارسی، خانوادهٔ عیالواری تشکیل داده که وظیفهٔ این زبان رو به‌عنوان سرپرست این خانواده سنگین‌تر می‌کنه.
نویسنده: مریم محمدطاهری
دیدگاه‌ها