چرا ژنها را در مقاله و کتاب علمی باید بهصورت ایتالیک نوشت
تفاوت نوشتن ژن و پروتئین در مقاله علمی چیست؟ چهطور بفهمیم که در یک متن علمی، منظور نویسنده ژن یا پروتئین است؟
ژنها حاوی کد برای تولید پروتئین هستند و اغلب ژنها و پروتئینها با یک اختصار نامیده میشوند. به عنوان مثال، ژن BRCA1 حاوی کد برای ساخت پروتئین BRCA1 است.
گاهی اوقات این امر میتواند گیج کننده باشد، به خصوص در برخی زمینههای تحقیقاتی مانند بیوشیمی یا زیست شناسی سلولی، که روی پروتئین و ژن بهصورت همزمان مطالعه میکنند. هنگامی که شما تحقیقی در مورد آن بخوانید، گاهی اوقات میتواند دشوار باشد که جمله درباره ژن یا پروتئین صحبت میکند. نوشتن یکی از نامها بهصورت ایتالیک کمک میکند تا این دو را تشخیص دهیم.
قراردادهای بینالمللی بین نویسندگان و ناشران علم نوشتن نماد ژن (cDNA یا RNA) را بهصورت ایتالیک برگزیدهاند، اما نام پروتئین را به صورت غیرایتالیک حفظ شده است. به این ترتیب شما میتوانید ژن BRCA1 و پروتئین BRCA1 را به آسانی تشخیص دهید، در حالی که هر دو در جمله یکسان هستند.
راهنماهای سبک نگارش AMA
این ماجرا مدتها پیش آغاز شده است و دشوار است که تاریخ دقیق این مطلب ردیابی شود. انجمن پزشکی آمریکا (AMA) در کتابچه راهنمای سبک خود این مطلب را قرار داده است، بنابراین تمام نشریات و نویسندگانی که به راهنمای نگارش مقاله به سبک AMA برای نوشتن درباره ژنتیک پیوستهاند، نمادهای ژنی را ایتالیک مینویسند. موسسه فرنام نیز، بر اساس سبک نگارش AMA، نماد ژن (cDNA یا RNA) را ایتالیک و نماد پروتئین را معمولی مینویسد.
راهنمای سبک نگارش در مجلات، روزنامهها استفاده میشود تا اطمینان حاصل شود که تمامی سردبیران از قوانین مشابه برای فرمت یا استایل تمام مقالات خود استفاده میکنند. این سازگاری و یکسانسازی باعث میشود خواندن مقالات آسانتر شود. نوع مشابهی از راهنما که در بسیاری از راهنماهای سبک نگارش یافت میشود، میگوید که عناوین نشریات باید به صورت ایتالیک باشد. هنگامی که جملهای را میخوانید که "مقالهای که در این هفته در خون منتشر شد ..." استفاده میکند، این نشانهها نشان میدهد که مقاله در مجله به نام Blood منتشر شده است و نه مقالهای نوشته شده دربارۀ خون. همین امر برای تمایز بین ژنها و پروتئینها در متن صادق است.
از چهوقتی ما شروع به استفاده از نشانههای ایتالیک در ژن نویسی کردیم
این قوانین برای نشان دادن نشانههای ژنی بصورت ایتالیک به منظور کمک به کاهش سردرگمی است.
قوانین راهنماییهای سبک نگارش اختراع نمیشوند. آنها بر اساس آنچه عمل معمول است، نوشته میشوند.
هنگامی که گروههای خون ریوز در دهه 1940 کشف شد، از نشانههای ایتالیک ژنها استفاده میکردند. این مطالب در مقاله ای برای مجله بریتانیا برای تاریخ علوم آمده است. در ادامه به دنبال توافقنامه ژنتیک در آن زمان که توسط Landsteiner و Wiener بیان شد، آلل ها را با استفاده از نمادهای دو حرفی ( Rh ) ایتالیک نوشتند.
بیشتر دستورالعملهای رسمی اخیر مربوط به آنالیز ژنهای انسانی اغلب دستورالعمل های HGNC از سال 2002 را مطرح میکنند. این یک نسخه به روز شده از یک سند منتشر شده در سال 1987 است که به نوبه خود از دستورالعملهای منتشر شده پس از جلسه در سال 1979 اقتباس شده است.
نام ژن بصورت ایتالیک یک قرارداد رایج است که نه تنها برای ژنهای انسانی بلکه برای سایر گونهها نیز استفاده میشود. حتی اگر ارگانیسمهای مختلف دارای قوانین مختلف برای نامگذاری ژنها باشند، همه آنها ایتالیک کردن را استفاده میکنند.
استثنائات در راهنمای نگارش
استثنائات در دستورالعملهای سبک نگارش وجود دارد: به عنوان مثال، اگر شما یک لیست طولانی از نشانههای ژنی را منتشر میکنید، و واضح است که هر آیتم در لیست ژن (و نه یک پروتئین) است، همه آنها نباید ایتالیک باشد.
دیدگاهها
پاسخ موسسه فرنام
سپاسگزاریم که مطالب تفاوت نگارش پروتئین و ژن را مطالعه کردید.